در انیمیشن آموزشی پروانه درس شجاعت را بیاموزید.
انیمیشن خوش ساخت و زیبای <<نان آور>> روزگاری از زندگی مردم افغان را نشان می دهد که با آمدن طالبان رو به تاریکی رفت. این انیمیشن روایت گر سختی ها و خشونت هایی است که مردم این کشور به خاطر افراطی گری های طالبان ، با آن مواجهند. داستان به مخاطب نشان می دهد که پروانه در مقابله با سختی ها چگونه دوام آورده, و چگونه در پی یافتن راه حلی برای مشکلات می رود. پروانه با وجود همه سختی ها با زندگی جدید سازگار شده و شجاعت خود را در مقابل ظلم و ستم نشان می دهد. یکی از نکات مهم این انیمیشن نمایش سختی های مختص ن افغان است و قوانین نادرستی که طالبان وضع کرده مثل اینکه ن حق خروج از منزل و حضور در اجتماع و حتی تحصیل را ندارند! و اگر زنی در فقدان همسر، پدر، برادر یا فرزند مذکرش مجبور به خروج از منزل شود تا مایحتاجش را تامین کند، مورد خشونت طالبان قرار خواهد گرفت. ن افغان در این شرایط بار سنگینی را شجاعانه بر دوش می کشند و مسئولانه به زندگی سخت هود ادامه می دهندو در ادامه سعی کرده ایم یکی از درس های این انیمیشن را برای یادآوری به والدین مرور کنیم. درس شجاعت و مسئولیت
همانطور که در انیمیشن هم واضح است، پروانه دختری شجاع است که برای یافتن پدر خود و برای کمک به خانواده اش به هر شکلی که بتواند تلاش می کند. آموزش مسئولیت پذیری به کودکان یکی از مهم ترین وظایف هر والدی است. لازم نیست کودک در سنین پائین درگیر واژه ها باشد و تعریف واضحی از مسئولیت پذیری بداند، اما مهم است که عملا به درک درستی از مفهوم مسئولیت پذیری دست پیدا کند. این درک به تدریج و با سپردن مسئوایت و در صحنه واقعی زندگی با عمل مسئولانه به دست می آیدو بنابر این باید شجاعت پذیرش مسئولیت را در کودک ایجاد کرد تا بتواند در سایر امور نیز شحاعانه تصمیم بگیرد و مسئولانه اقدام کند. برای حرکت به سمت مسئولیت پذیری کودک، لازم است والدین کمی بر روی رفتارهای حمایت گرانه خود کنترل داشته باشند و از حمایت های بی حساب بپرهیزند. لازم است کودک استقلال نسبی ای داشته باشد و در عرصه تصمیم و اقدام تجاربی کسب کند.پس باید برهی تصمیم گیری ها را به خود کودک و نوجوان (با توجه به میزان آکاهی ها و شناهت کودک و به طوری که آسیب جدی ای او را تهدید نکند) سپرد. در این انیمیشن، شرایط جنگ، عدم حضور پدر، ممنوعیت های غیرمنطقی و خشونت های طالبان، عدم حضور برادر بزرگتری برای پروانه و. سبب شد که او ناخواسته بخش زیادی از بار حمایتی خانواده و جامعه را از دست بدهد و در موقعیت های خاص تصمیم گیری قرار گیرد و رشد کند. بنابراین همیشه لازم نیست حمایت خود را به کودک به شکل واضح نشان دهید. ضمن حمایت های ضمنی و غیرمحدود کننده، کودک باید تمرین استقلال، تصمیم گیری و خطرپذیری کند و برای زندگی واقعی با همه ناملایمت هایش آماده شود. در شرایط عادی اولین تمرین همین است که یاد بگیرد بدون حمایت والدین از پس کارهای شخصی خود برآید. برای نمونه اگر شیشه شیر از دست کودک افتاد اجازه دهید خودش آن را بردارد، اگر غذاخور شده است اجازه دهید خودش قاشق را به دست بگیرد، اگر زمین می خورد اجازه دهید بدون کمک شما بلند شود و. بنابراین پذیرفتن مسئولیت کارها برای کودک نوعی شجاعت محسوب می شود و می آموزد که در هر شرایطی باید به خودش تکیه کند و شهامت پذیرفتن نتایج تصمیماتش را داشته باشد. مهارت << نه گفتن>> هم یکی از اثرات مثبت مسئولیت پذیری است. کودک یاد می گیرد که به تصمیم و خواست خودش احترام بگذارد و البته برای هر تصمیمی باید خوب فکر کند و جوانب آن را بسنجد، زیرا عواقب آن تصمیمات به عهده خودش است. به همین دلیل می داند که گاهی هم لازم است شجاعانه مخالفت کند و <<نه>> بگوید.